Ποιητές της Κυριακής

DSC_0352

 

Η ποίηση δυνητικά απλή γραφή,

ιερή, σαν το αμάρτημα της μητρός.

Εθεάθη γυμνή

να γυρνά από τα αμπελοτόπια της οργής

κλωνάρια,

δεντρύλια,

αφοδεύσεις.

Ενεργητική,

παθητική,

ανάρμοστη συμπεριφορά.

Αντανακλάται απέναντι στους βάναυσους

φονευτές της.

Αμίλητη, περιμένει τον εισβολέα εαυτό της,

Σκεπτική, επικροτεί

(θρέφει τη ραχοκοκαλιά της),

διανθίζεται παντού.

 

Παχιές οι ανάσες της ρέουν απροστάτευτες

στου Αχελώου το πρόσταγμα.

 

Κοιτιέται, περιμένει,

διαπερνά τα χείλη των συνομιλητών της,

της μοίρας τα καμώματα να θρέψει.

 

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού