Ένα δέντρο μεγαλώνει κάτω από τη γη.
μια χίμαιρα με στοιχειώνει,
ένα τραγούδι από γυαλί ζωντανό, από πυρωμένο ασήμι.
Όπως το σκοτάδι στο φως
όλο το βάρος ας λιώσει,
εκεί όπου μια σταγόνα πέφτει από το τραγούδι των φύλλων.
Ένα άγχος με καταδιώκει.
Διαρρέει μέσα απ’ τη γη.
Εκεί ένα δέντρο αγωνιά σε βαριά στρώματα χώμα.
Ω άνεμε! Του ήλιου φως!
Νιώστε αυτή την αγωνία:
Υποσχέσεις για άρωμα παραδείσου θαύματος.
Που να περπατάτε άραγε, πόδια, που πατάτε
τόσο μαλακά ή σκληρά,
έτσι που σχίζεται ο φλοιός και την αλλαξιά του αφήνει;
Για χάρη του δέντρου, έλεος!
Για χάρη του δέντρου, έλεος!
Για χάρη του δέντρου, σας καλώ από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα!
Ή πρέπει να περιμένουμε για κάποιον θεό – και ποιόν;
Κάριν Μπόγιε, Για χάρη του δέντρου
μετάφραση: Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη
«Το να συναντήσει κανείς για πρώτη φορά την ποίηση της Κάριν Μπόγιε αφορά στο ν’ αποκτήσει κάποια γνώση του διχασμού μεταξύ του επιθυμώ και του υπάρχω. Οι λέξεις της είναι συχνά πολύ όμορφες, τα ποιήματα της δονούνται από μια εσωτερική μουσική. Αλλά πίσω από αυτές τις όμορφες λέξεις και αυτή τη μουσική, διαισθάνεται κανείς συνεχώς τη δυστυχία και το διχασμό- η ζωή δεν είναι ποτέ όπως θα έπρεπε, η πραγματικότητα πετάει απ’ το όνειρο και πάει στα χαμηλά της μονοπάτια μακριά από τα σύννεφα που περιέγραφε στην αρχική ποιητική συλλογή της. Και αυτή ακριβώς η αντίφαση είναι που δίνει στο λυρισμό της μια διαχρονική ζωή.»
Μπιέρν Γιουλέν (Björn Julén), καθηγητής λογοτεχνίας και πρόεδρος της εταιρίας «Φίλοι της της Κάριν Μπόγιε» από το 1989-1999.
TRÄDET UNDER JORDEN
Det växer ett träd under jorden;
en hägring förföljer mig,
en sång av levande glas, av brinnande silver.
Som mörker för ljus
måste all tyngd smälta,
där bara en droppe faller av sången ur löven.
En ångest förföljer mig.
Den sipprar ur jorden.
Där våndas ett träd i tunga lager av jord.
Å vind! Solljus!
Känn den våndan:
löften om doft av paradisunder.
Var vandrar ni, fötter, som trampar
så mjukt eller hårt,
att skorpan remnar och ger sitt byte ifrån sig?
För trädets skull, förbarma er!
För trädets skull, förbarma er!
För trädets skull kallar jag er ur de fyra väderstrecken!
Eller måste vi vänta en gud – och vilken?
Karin Boye, “För trädets skull”.
Översättning: Despina Kaitatzi-Choulioumi
