Author Richard Brautigan 1968
Richard Brautigan: ο Γκουρού της Αντικουλτούρας του ’60
Πω πω, Είσαι Τόσο Όμορφη Που Αρχίζει Να Βρέχει
Ω, Μάρσια,
θέλω η μακριά ξανθιά σου ομορφιά
να διδαχθεί στο λύκειο,
για να μαθαίνουν τα παιδιά ότ’ ο Θεός
ζει σαν τη μουσική μέσα στο δέρμα
και ηχεί σαν τσέμπαλο ηλιόφωτο.
Θέλω οι έλεγχοι βαθμολογίας του λυκείου
να μοιάζουνε μ’ αυτό:
Μόνο και μόνο επειδή
Μόνο και μόνο επειδή
οι άνθρωποι λατρεύουν το μυαλό σου,
δεν πάει να πει πως
πρέπει να ’χουν
και το σώμα σου,
επίσης.
Ερωτικό Ποίημα
Είναι τόσο ωραίο
να ξυπνάς πρωί
τελείως μόνος
και να μην έχεις κάποιον να του πεις
ότι τον αγαπάς
όταν δεν τον αγαπάς
πια.
Gee, You’re So Beautiful That It’s Starting To Rain
Oh, Marcia,
I want your long blonde beauty
to be taught in high school,
so kids will learn that God
lives like music in the skin
and sounds like a sunshine harpsicord.
I want high school report cards
to look like this:
Just because
Just because
people love your mind,
doesn’t mean they
have to have
your body,
too.
Love Poem
It’s so nice
to wake up in the morning
all alone
and not have to tell somebody
you love them
when you don’t love them
any more.
Richard Brautigan (Ρίτσαρντ Μπρόντιγκαν, 30 Ιανουαρίου 1935 – μάλλον 16 Σεπτεμβρίου 1984): Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας, που με το έργο του γεφυρώνει τη γενιά των μπητ με την επαναστατημένη νεολαία της δεκαετίας του ’60. Έζησε μια πολύ στερημένη ζωή, με επιδόματα της πρόνοιας, μακριά από τον φυσικό του πατέρα, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι έμαθε την ύπαρξή του μετά τον θάνατό του. Η συγγραφική του δουλειά, περνούσε απαρατήρητη μέχρι τη δημοσίευση του βιβλίου Το Ψάρεμα της Πέστροφας στην Αμερική, που εκδόθηκε το 1967 και έδωσε το όνομά του σε διάφορες κομμούνες, ακόμη και σ’ ένα σχολείο. Ο χαρακτηρισθείς ως «γκουρού της αντικουλτούρας του ’60» αυτοκτόνησε στα 49 του, αφήνοντας, όπως φημολογείται, ένα σημείωμα που έλεγε “Χαμός, ε;”.
Ο Ρίτσαρντ με τη Μάρσια.
Στο πρώτο μεταφρασμένο ποίημα Πω πω, Είσαι Τόσο Όμορφη Που Αρχίζει Να Βρέχει διαλέγεται με τη Μάρσια, μια γυναίκα που η σχέση μαζί της τον ακολούθησε και κατά τα τελευταία χρόνια της απομόνωσής του. Κάποτε τη ρώτησε αν της άρεσε το μυαλό του κι εκείνη του απάντησε καταφατικά, εξηγώντας του ότι εκείνο που λάτρευε σ’ αυτό ήταν η μη γραμμικότητα της σκέψης του που ήταν ταυτόχρονα καταλυτική και τυχαία. Λέγεται ότι η Μάρσια ήταν ο τελευταίος άνθρωπος στον οποίο μίλησε λίγο πριν αυτοκτονήσει.
Πηγές
https://www.poetryfoundation.org/poems-and-poets/poets/detail/richard-brautigan
https://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Brautigan
https://www.poets.org/poetsorg/poet/richard-brautigan
https://flavorwire.com/…/9-famous-authors-who-did-stints-i…/8
