Absentia lucis 1.0.13

Η σιωπή και η συστολή των ανθρώπων ας μην εκλαμβάνεται ως δειλία ή ως συνενοχή. Ενδεχομένως αντλούν από τη βεβαιότητα πως η κοινωνία θα επιβιώσει, πρωτίστως μέσα από την αναμέτρηση με τον εαυτό της (άρα και του κάθε πολίτη με τον δικό του εαυτό). Φοβού όμως την ημέρα που η σιωπή θ’ αρχίσει να διαστέλεται και αυτοί οι άνθρωποι θα σηκώσουν το βλέμμα πάνω από τον τοίχο που ορθώνουν οι βεβαιότητές τους.

Φωτό: Α.Π., Εξάρχεια, Αθήνα, Ιανουάριος 2013.

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού