Περίληψη: Στο δοκίμιο αυτό εξετάζονται από τη σκοπιά της επιστήμης της ανθρωπολογίας τα αδιάλειπτα φαινόμενα βανδαλισμού κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια του αγάλματος της Μικρής Γοργόνας, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο της Κοπεγχάγης. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις πιο πρόσφατες πράξεις βανδαλισμού που στόχο είχαν να αναδείξουν το ζήτημα του «εξισλαμισμού της Ευρώπης» σύμφωνα με ορισμένους ανθρώπους.
Μεταξύ των εξειδικευμένων –ολογιών, δεν μπορεί να υπάρξει πιο εξαντλητικό πεδίο από αυτό της ανθρωπολογίας. Είναι πολύ δύσκολο να αποκλείσει κανείς πολλά, αν υπάρχει κάτι, από την μελέτη του ανθρώπινου είδους. Η αφανισμένη και υφιστάμενη ανθρωπότητα είναι ήδη ένα μεγάλο ερευνητικό πεδίο εν τέλει. Τι μπορεί να βρίσκεται εκτός των ορίων δεδομένης αυτής της δικαιοδοσίας; Το πεδίο της ανθρωπολογίας εκτείνεται ασταμάτητα, χωρίς ορατούς φράχτες, και ακόμα και όταν η συζήτηση περιορίζεται σε ένα υπο-πεδίο, λόγου χάριν την πολιτισμική ανθρωπολογία, δεν αποκλείει και τόσα πολλά. Η πολιτισμική ανθρωπολογία είναι επίσης πανταχού παρούσα. Είναι τοπική, βρίσκεται κάτω απο τη μύτη μας και στις αυλές των σπιτιών μας, και «εξωτική» στο εξωτερικό. Τα τείχη που οριοθετούν το εδώ και το εκεί δεν είναι συγκεκριμένα πια ούτως ή άλλως. Καθώς η παγκοσμιοποίηση καθιστά τον κόσμο όλο και πιο διαπερατό, δεν ήταν ποτέ πιο εύκολο για τους ανθρώπους και τις κοινωνικοπολιτιστικές παραγωγές μας να μετακινηθούν απο το x στο ψ τόσο γρήγορα όπως τα δέματα μιας εταιρίας courier μέσα σε μια νύχτα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, εμπλεκόμαστε σ’ αυτό. (Μπορούμε να συνάγουμε τουλάχιστον αυτό το συμπέρασμα από την χρηματοπιστωτική κρίση.) Πράγματι, είναι περίεργες εποχές. Οι νομάδες έχουν iPods, ακόμα και όταν ξεκουράζονται στην οροσειρά Άτλας του Μαρόκο. Έχω δει ένα αγόρι να δυναμώνει την ένταση του ήχου ενώ η μητέρα του βάζει σκιά στα μάτια της νεογέννητης αδερφής του που κλαίει. Οι αποριμματολόγοι, δηλαδή οι επιστήμονες που μελετούν τα απορρίμματα, παρατηρούν τις χωματερές μας, αναλύουν τα καταναλωτικά μας πρότυπα και μας λένε πράγματα για εμάς που δεν είχαμε συνειδητοποιήσει. Κάπου, μια ομάδα διώκει μια άλλη, η οποία ανταποδίδει με τη σειρά της επαναφέροντας την περίφημη ερώτηση «η κότα έκανε το αυτό ή το αυγό την κότα» και τότε ίσως μπορέσεις να δεις και τις δύο πλευρές.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://intellectum.org/articles/issues/intellectum7/ITL07_088093_mikri_gorgona.pdf
