«Καίσαρα τώρα ησύχασε· με προθυμία τόση δεν σ’ έχω εγώ σκοτώσει» (ο Βρούτος πριν αυτοκτονήσει) «Ιούλιος Καίσαρ», Σαίξπηρ
Η υπόθεση Ζαχόπουλου ακολουθεί πιστά τον άρρητο κανόνα ότι σπάνια οι πολίτες πληροφορούνται το αληθινό υπόβαθρο των συνταρακτικών υποθέσεων της πολιτικής ζωής του τόπου, αφού μολονότι υπερβολικά πολλά έχουν λεχθεί και έχουν γραφεί, ελάχιστα έχουν στην πραγματικότητα αποκαλυφθεί. Έτσι, οι πολίτες-τηλεθεατές έχουμε ακούσια μετατραπεί για μία ακόμη φορά σε ευτραφείς ιχθείς που παρασέρνονται πότε από ‘δω και πότε από ‘κει μέσα στη δίνη αντίρροπων ρευμάτων, ανίκανοι να βρούμε την ουσιαστική πορεία των πραγμάτων.
Παρά τις αρχικές προσπάθειες να υποβαθμιστεί η υπόθεση και να παρουσιαστεί ως μια «απλή» απόπειρα αυτοκτονίας ενός δυστυχούς γενικού γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού, η βουστροφηδόν εξέλιξή της και οι νέες πτυχές που καθημερινά δημοσιοποιούνται υπό το ειδησεογραφικό ημίφως, την έχουν αναγάγει σε μείζον θέμα της επικαιρότητας, ικανό να σύρει στην αφάνεια όλα τα άλλα «ήσσονος» σημασίας συμβαίνοντα ( ποια είναι άραγε σήμερα αυτά; ) .
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://intellectum.org/articles/other/O%20Xoros%20ton%20Politikon%20Xarakiri,%20Ypothesi%20Zachopoulou,%20Victor%20Tsilonis.pdf
