Χριστούγεννα στης Μάνας μου το Χρόνο

pobres5-600x836
Χριστούγεννα στης μάνας μου το χρόνο
δεν κατοικούνε πια παιδιά και μόνο

το κάρβουνο μου γίνεται διαμάντι
καθώς διαβάζω τον Παπαδιαμάντη

και πάθια και καημοί κοινοί και τόσα
να μου γεννιούνται σαν Χριστός στη γλώσσα

κι αυτό το μαύρο προς τα μέσα χιόνια
να φέρνει από τα παιδικά μου χρόνια

καινούριο ρούχο καθαρό τον ξένο,
δόντια που τρέμουν, να τον περιμένω

χλωρίδα δίνοντας στο σάπιο χρόνο
όπως η μάνα μου ήξερε μόνο

με κάτι λίγο από ανθρώπου γνώση
που όλη την Ιστορία θ’ ακυρώσει.

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού