#060 Election Greek day 2015

Γυρίζω από τη λαϊκή αγορά με ένα αίσθημα βουβαμάρας: δεν συνάντησα ούτε έναν πολιτικό να μοιράζει χειραψίες και φυλλάδια, όπως γινόταν πάντα σε προεκλογική περίοδο. Παραμένει μόνον η θυμοσοφία των λιανοπωλητών: ο Τσίπρας δεν έπινε νερό στο ντιμπέιτ αλλά τσίπρα χωρίς γλυκάνισσο, όπως είνει της μόδας τον τελευταίο χρόνο στην Αθήνα. Ο Μεϊμαράκης εν’ω ήταν καλύτερος, έχασε τελικά τις εντυπώσεις από τον «πολύ τσαμπουκά». Μπορεί να κέρδισε κάποις γυναίκες ψυφοφόρους που επιμένουν στο «πούτσα και ξύλο», αλλά έχασε τους μετριοπαθείς και λαϊκούς δεξιούς. Τέλος πάντων, καλές είναι οι αψημαχίες στα κανάλια, όντως προστατευμένοι οι πολιτικοί στην «γυάλα», αλλά κανένας πλέον δεν έχει τα κότσια να βγει και να περπατήσει μόνος του σε μια λαϊκή. Γλυτώσαμε από χειραψίες κι αγκαλιές και σέλφις. Γλυτώσαμε από την χαρτομάζα των υποψηφίων, τις αφίσες και τα πανό: η μόνη αφίσα που θυμίζει εκλογές σε όλη την πόλη της Λάρισας είναι αυτή του «Σύριζα».

Οι εκλογές του Σεπτέμβρη 2015 συντελούνται στην απόλυτη σιωπή. Διεξάγονται για πρώτη φορά ερήμην των πολιτικών: οι ομιλίες τους στις πλατείες δεν συγκινούν κανέναν, πέρα από τα κομματόσκυλα. Συντελούνται επίσης μέσα στην απουσία πάθους του εκλογικού σώματος: κανένας δεν υψώνει τη φωνή, κανένας δεν παθιάζεται, κανένας δεν τους δίνει σημασία. Νικητής αυτών των εκλογών είναι η βουβαμάρα. Το βουβό ΠΑΣΟΚ θα κρίνει και πάλι το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα, για το οποίο ο ελληνικός λαός δεν δίνει ούτε δεκάρα. Όταν στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2014 έγραψα για το «Ποντίκι» πως νικητής των εκλογών θα ήταν το βαθύ ΠΑΣΟΚ, το άρθρο φυσικά δεν δημοσιεύθηκε και σημάδεψε και το τέλος της εθελοντικής (ούτως ή άλλως) συνεργασίας μου με το έντυπο του Δελατόλα. Το βαθύ ΠΑΣΟΚ λοιπόν που συντέλεσε τα μάλλα για την εκλογική νίκη του «Σύριζα» τον Ιανουάριο του 2015, θα συνεχίσει να τον υποστηρίζει και πάλι: το Τρίτο Μνημόνιο δεν θα περάσει αν δεν υπάρχει μια «αριστερή» κυβέρνηση στην χώρα. Ο Μεϊμαράκης έχει συμφωνήσει και πριν πάει σε συνέδριο της ΝΔ κλπ για να παραχωρήσει την αρχηγεία του κόμματος πουλάει εκ του περισσού «τζάμπα μάγκας».

Η βουβαμάρα των λαϊκών στρωμάτων μπορεί να κάνει την έκπληξη, φυσικά. Κοντός ψαλμός αλληλούια. Οι πολιτικοί κρύβονται. Οι ψηφοφόροι δεν παθιάζονται. Το κόμμα της αποχής θα είναι το τρίτο κόμμα. Η Ελλάδα επιμένει μέσα από διαδοχικά θαύματα, για να θυμηθούμε και τον Καζαντζάκη. Ως πότε;

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Menu