#027 “J’ai de la chance”

Το τσιπουράδικο σε ανήλιο στενό στις παρυφές του κέντρου της πόλης έχει τακτικούς θαμώνες γεροντοπαλίκαρα και άνεργους σοφατζήδες και κάνα σακατεμένο ζευγαράκι. Παίζει μόνιμα Στέλιο κι η άλλη πλευρά της κασέτας έχει μόνο Στράτο. Όταν τελειώσει η κασέτα την πλήρη περιστροφή της ξαναπαίζει από την αρχή.
Εδώ όπου στεγάζεται πουλούσε εφημερίδες και λαχεία πριν από πολλά χρόνια ένας γνωστός μπεκιάρης και μπεκρής της Λάρισας. Ξεκινούσε το πρωί με κονιάκ, το μεσημέρι το γύριζε στα τσίπουρα και το βράδυ τον έβλεπαν, πάντα με το ίδιο ποτήρι στο χέρι να πίνει το «ουϊσκάκι» του. Αυτός ο λαχειοπώλης λοιπόν, μια από τις πολλές μέρες που ήταν μεθυσμένος, ξέχασε να επιστρέψει τα λαχεία στο πρακτορείο, του έμειναν στα χέρια. Όταν κάπως συνήλθε αντιλήφθηκε πως με τα λαχεία που ξέχασε να επιστρέψει είχε γίνει εκατομμυριούχος (κέρδισε κάπου 600 εκατομμύρια δραχμές).
Από τη δολοφονική επίθεση στα γραφεία του Σαρλί Εμπντό, γλύτωσε λέει, ένας τεμπέλης σκιτσογράφος που εκείνη την ώρα κοιμόταν σπίτι του και δεν είχε πάει στη συνέλευση της συντακτικής επιτροπής. Αυτός σίγουρα δεν είναι Σαρλί, είναι απλώς τυχερός. Σαν κι αυτόν οι θαμώνες στο ανήλιαγο τσιπουράδικο της οδού Ωγλ, υψώνουν όλοι από μια πινακίδα με την επιγραφή «J’ai de la chance» ενόψει των Βουλευτικών Εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Ως εκ θαύματος η πλειοψηφία των θαμώνων ελπίζει να περάσει η ζωή τους σε μια άλλη διάσταση, να γυρίσει επιτέλους ο τροχός δια της μεθόδου ζεν της πλήρους ακινησίας ή άντε όπως αλλάζουμε πλευρό στον ύπνο.
Η κασέτα μετά την πλήρη περιστροφή της άρχισε πάλι να παίζει Καζαντζίδη. Η τηλεόραση δίχως ήχο έδειχνε τον Σαρκοζί να προσπαθεί να φτάσει την πρώτη σειρά με τους πενήντα ηγέτες από όλο τον κόσμο, μοιράζοντας αγκωνιές και κλωτσιές σε όποιον τον εμπόδιζε το δρόμο για τη δόξα. Μπρε ποιόν μου θυμίζει, μπρε ποιόν μου θυμίζει…

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Menu