Τζορτζ Μάκεϊ Μπράουν: “Μια Δουλειά για Ποιητές”

gmb_in_stromness

 

Μια Δουλειά για Ποιητές

 

Το να ’χαμε στις μέρες της ματαιοδοξίας μας σκαλίσει

Έναν ήλιο

Ένα πλοίο

Ένα αστέρι

Ένα αραποσίτι

 

Και μερικά σημάδια

Από έναν χρόνο αρχαίο ξεχασμένο

Που ένα παιδί μπορεί να διάβαζε

 

Αυτό όχι μακριά από την πέτρα

Ένα πηγάδι

Μπορεί ν’ άνοιγε για οδοιπόρους

 

Να μια δουλειά για ποιητές—

Σκαλίστε ρούνους*

Να ’στε μετά με τη σιωπή ευτυχισμένοι.

 

[* Ρούνοι (runes): γράμματα του λεγόμενου ρουνικού αλφαβήτου, προγενέστερου του λατινικού (150 μ.Χ.), με καταγωγή αποδιδόμενη στους θεούς, που τα χρησιμοποιούσαν οι γερμανικοί, αλλά και οι σκανδιναβικοί λαοί, όπως οι Βίκινγκς και οι Τεύτονες.]

 


 

 

A Work for Poets

 

To have carved on the days of our vanity

A sun

A ship

A star

A cornstalk

 

Also a few marks

From an ancient forgotten time

A child may read

 

That not far from the stone

A well

Might open for wayfarers

 

Here is a work for poets—

Carve the runes*

Then be content with silence.

 

 

 

 

GeorgeMackayBrown

 


 

Μικρό Βιογραφικό

 

George Mackay Brown (Τζορτζ Μάκεϊ Μπράουν), (17 Οκτωβρίου 1921 – 13 Απριλίου 1996). Σκωτσέζος ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας κ.ά., θεωρούμενος ως ένας από τους σπουδαιότερους του 20ού αι. Γεννήθηκε και έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στην πόλη Στρόμνες (Stromness), στο Αρχιπέλαγο των Ορκάδων (Orkney islands), κοντά στις βόρειες ακτές της Σκωτίας. Η παιδική του ηλικία σφραγίσθηκε από τη φτώχεια και τη φυματίωση, ενώ στην οικογένειά του υπήρξε ιστορικό κατάθλιψης, καθώς και μια αυτοκτονία. Αφότου επιτράπηκε η λειτουργία των μπαρ στο Στρόμνες, η ζωή του συνδέθηκε με το αλκοόλ, το οποίο αντιμετώπισε ως αποκάλυψη στη ζωή του.

Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην αγγλική γλώσσα στο Εδιμβούργο, μεγάλος σε ηλικία. Με την στήριξη άλλων ποιητών άρχισε να γράφει και να δημοσιεύει σε περιοδικά. Ακολούθησαν πολλές ποιητικές συλλογές The Storm (1954), Loaves and Fishes (1959), Foresterhill (1992), Following a Lark (1996) κ.ά., αλλά και άλλα βιβλία (θεατρικά έργα, παιδικά κ.ά.). Τιμήθηκε με την υπέρτατη διάκριση του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ωστόσο, μεγάλη περίοδος κατάθλιψης την ακολούθησε.

Υπήρξε ένας απ’ τους λιγότερο εξομολογητικούς ποιητές, με ένα βλέμμα στραμμένο στους ανθρώπους κυρίως και το περιβάλλον τους, παρά στην εσώτερη δική του κατάσταση. Οι παραδόσεις, η απλότητα και οι ιδαιτερότητες της κοινωνίας των Ορκάδων διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στην ποίησή του. Ο ίδιος σημείωνε: «Στους «κύκλους της διανόησης» υπάρχει μια τάση να θεωρούνται οι καλλιτέχνες ως η νέα ιεροσύνη μιας κάποιας εσωτεριστικής θρησκείας. Ανοησίες —και επικίνδυνες ανοησίες επιπλέον— είμαστε όλοι λαξευτές του ξύλου και ζωγράφοι του νερού· μόνο αφήστε μας να το κάνουμε όσο πιο σχολαστικά και χαρούμενα μπορούμε».

 

gmbportraitgunniemoberg1977-e1436892882627

 

Πηγές

https://en.wikipedia.org/wiki/George_Mackay_Brown

https://www.poetryfoundation.org/poets/george-mackay-brown

https://www.orkney.com/about/history/literary-figures/george-mackay-brown

https://stromnesslibrary.wordpress.com/the-buildings/the-warehouse-buildings/inside-the-new-library-archie-marjory-george-and-john/

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού