Βασίλης Πολύζος, Δυο ποιήματα

Detail_of_Flora's_skirt
ΜΑΤΙΛΝΤΑ / του έρωτα

τα τζιτζίκια είναι ανυπόφορα το μεσημέρι
ιδίως με τον ουρανό ανάσκελα
περιμένοντας
δυο σκουριασμένα περιστέρια
να μπουμπουκιάσουν στο φράχτη

alles gut ψιθυρίζει η Ματίλντα
το σώμα σου γέμισε ζωάκια
παίζουν με το πράσινο
γεύονται την ευαίσθητη υγρασία μου
ως τις ρίζες

alles gut
ψιθυρίζει η Ματίλντα
μύρωσες όλα τα χείλη μου
με το άνθος του καλαμποκιού
το χνούδι σου φυτρώνει επάνω μου

από ην «Κρεολή Σελήνη» εκδ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ 2010

Indigo

κρατώντας τό γαλάζιο στον ώμο της με χρυσή πόρπη
σέρνει απαλά τις πτυχώσεις της θάλασσας
ως την άκρη του κήπου

(στη σκέψη μου μια υπόσχεση ανεκπλήρωτη
για κίτρινα τριαντάφυλλα)

ώρες-ώρες το καλοκαίρι βάραινε αβάσταχτα
στα διψασμένα δέντρα κι οι μικρές προδοσίες των φιλιών
στα χείλη μας

(στην τελετή του γάμου της εφτά παγώνια σκαλισμένα
σε μπλέ κρύσταλλο σήκωναν την ουρά τού νυφικο της)

είναι τόσο ανυπόμονη η μέρα, λέει, τόσο αβάσταχτο
το καλοκαίρι στον κήπο, τα μάτια σου μια υπόσχεση
ανεκπλήρωτη κι εκεί στο βάθος τα γλαυκά νησιά
πιασμένα στην απόχη του έρωτα

(το άρωμά της βαθυκύανο σαν το βελούδο
μιας σιαμέζας γάτας αυτή την ώρα που βουλιάζει
ο ήλιος στη σιωπή του λύνοντας τα κρόσσια
των κυμάτων)

υπάρχουν, είπε, κίτρινα τριαντάφυλλα σε κάθε
σταυροδρόμι, το φόρεμά μου έχει επάνω του
όλες τις πούλιες ως τον Ινδικό Ωκεανό,
στις πλάτες μας θα ψιθυρίζει η άμμος κάθε νύχτα

(μια γυναίκα μια στιγμή ζητώντας να ρίξω βότκα
στο ποτήρι της)

Ηλιακό Ποδήλατο, ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ 2003

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού