Εφήμερα Μαΐου ένα

wallpaper-409810
Δεν είναι κακό, αντίθετα, είναι άκρως διαπαιδαγωγητικό να περιφέρεσαι στον
ερειπιώνα μπακαλικής της αγοράς του βιβλίου, που από αδράνεια συνεχίζει
την ανάπτυξή του κλείνοντας τρέχοντα βιβλιοπωλεία και ανοίγοντας παλαιοπωλεία.
Βιβλία βρίσκουμε, λεφτά δεν υπάρχουν.
*
Σήκωνε το χέρι και μας απειλούσε σαν μητροπολίτης στο μετρό η δαιμονισμένη.
Τί Χριστός ήταν αυτό για τον οποίο μίλαγε, δικό της θέμα.
*
Με το πρώτο βήμα που κάνεις να και τα σπαγγάκια στα πόδια αυτών που ζουν
εξυφαίνοντας απόψεις και καταλόγους διαταγών για τη ζωή των άλλων.
*
Τι ωραίοι χομπίστες καταντήσαμε.
*
Οι κοκεταρίες των λογοτεχνών αγνοούν πόσο κοντά είναι η λήθη και η αιωνιότητα.
*
Ευτυχώς που τα βιβλία δεν κάνουν θόρυβο σαν τις κουδουνίστρες.
*
Ποιός έβαζε το περιοδικό Ο Νουμάς είπαμε;
*
Μετά τους Εβραίους υπάρχει Θεσσαλονίκη; Έχω πάντα συνείδηση ότι το
Εκθεσιακό Κέντρο έγινε πάνω στο νεκροταφείο τους.
*
Αυτό που σε ευχαριστεί θέλει προστασία. Υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν
νόημα ζωής να σφτερίζονται την ευχαρίστηση των άλλων.
*
Όταν παίρνεις ταξί δεν το αγοράζεις για την ώρα της διαδρομής. Και κυρίως
την έχεις βαμμένη αν πέσεις σε μάγκα ταξιτζή.
*
Δεν απαντάμε σε όλους, δεν υπάρχουν όλοι, δεν υπάρχουν κυρίως όσοι
γνωρίσαμε. Ότι και να κάνει ο άλλος, ουδεμία έκπληξις. Αυτός τρέχει
μόνος του και βγαίνει δεύτερος από πεποίθηση, για να μην πάψει
να συναριθμείται στους χαμένους.
*
Καληνύχτα μαλάκα/ η ζωή έχει πλάκα.
*
Τα Βομβίδια ανοίγουνε το Σάββατο στα Λουλουδάδικα;
*
Όχι άλλη αλληλεγγύη των γενιών στο συνταξιοδοτικό. Φτάνει.
*

Μεθοριακό

Λευκόγεια, Αχλαδομηλιά, Δέλτα,
Καλίκαρπο, Ελάτια, Διπλοχώρι…σπίτια
από πέτρα που ερήμωσαν σπαρμένα
από κορμιά Πελοποννήσιων και Κρητών
για την Ελλάδα των δύο ηπείρων
και των πέντε θαλασσών, θέατρα από
κάποιες σελίδες της Βυζαντινής Ιστοριογραφίας
σαν πέσει η νύχτα και αποχωρήσουνε
τα τελευταία τέσσερα επί τέσσερα
των εκδρομέων με βενζίνη και όρεξη τοπίου
αγριώνουν από αμοίραστη ομορφιά
και στέλνουν κάτω προς Σεπόλια, Περιστέρι,
Παγκράτι, Βουλιαγμένη, Κηφισιά, κάτι ποιήματα
σαν άγρια άλογα λευκά που πια κανείς δε θέλει.

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού