Εφήμερα Οκτωβρίου ένα

ΠΕ 1 Οκτωβρίου
Έτσι… όπως οι Εφημερίδες του Κοδρικά. Όχι τα σπουδαία μα τα τρέχοντα και η επίγευσή τους.
Αυτά μου τα έδωσε ο βοριάς το πρωί, οξύς σαν σκέψη.
*
Στα απόνερα του βραβείου μετάφρασης. Αυτοί οι μικροί Ρεμπώ με την έγνοια του ενός ποδιού στο Μέγαρο…
Ποιός να διαβάσει Ζαμπέλιο εκεί που γράφει αποτίωμεν φόρον συνειδήσεως μόνον… Όλα σε πείσμα.
*
Συγκλονισμένος από την άποψη του Νομπέρτ Ελίας περί χρόνου. Αν και ακριβέστερα θα έλεγα
περί χρονισμού. Η καμπάνα του χωριού, ο ιερέας ως θεματοφύλακας των χρόνων.
Ο φύλαρχος στις γελοιογραφιές με το ξυπνητήρι. Ο χρόνος είναι καθαρή καταπίεση ικανοποίησης
αναγκών και επιθυμιών. Ο χρόνος είναι το σύνολο των ρυθμίσεών του. Αλλάζεις την ώρα σε
ένα ραντεβού, αλλάζεις το χρόνο. Ο αναχρονιστικός Έλιοτ. Ερώτημα: τι ποίηση μπορεί να βγάλει
κανείς από την αντίληψη του Ελίας περί χρόνου; Ίδωμεν.
*
Συνάντηση με την Α. Ξ. Μου μιλάει για το Δημήτρη Χαρίτο. Έχει μιαν ευγνωμοσύνη στη ζωή,
έκπληκτη από τα κύματα που κάνει η ήσυχη παρουσία της στη δημοσιότητα.
*
Ο Δημητριάδης το έχει βάλει αμέτι μουχαμέτι να περάσει για γραφικός. Βδελύσσεται πάλι το Ρωμέϊκο…

ΠΑ 2 Οκτωβρίου
Όλοι έχουν συνήθειο να γυρίζουν στον τόπο που πήραν την πρώτη τους δημοσιότητα…
*
Η επικοινωνία με το Β. εχτές και τον Σ. σήμερα δείχνει πως αρχίζει η παραγωγική περίοδος. Γκρεμίδια,
ατελέσφορα σχέδια, προθέσεις κι άλλα άπραγα… κανείς δεν ζει χωρίς την έλλειψη, εκτός από τους
επωνύμους που ως καλοί απατεώνες  χαρίζουν την απουσία της στους δημοσιογράφους και τους
διαφημιστές πιο πίσω. Τι να σας κάνω μάτια μου κι εσάς τους ποιητές, που θα έλεγε και Μαρία Νεφέλη.
*
Αν η παραγωγικότητα στη φιλοσοφία είναι το μεταξύ και η ανθηρότης των συλλογισμών,
ο Μπερξόν είναι από τους πρώτους. Δική του είναι η προηγούμενη παρατήρηση.
Ο άνθρωπος ως νομάς των ημιτελών. Έτσι και το σκεφτείς, το μισό καθημερινό άγχος έφυγε.
Ό, τι τελειώνουμε είναι το κατ’ εξαίρεσιν.
*
Κάποτε όταν ο συγχρωτισμός της εκμάθησης ισπανικών κρατάει ως αργά, είναι σαν
να γυρίζεις με το τελευταίο αεροπλάνο από Μαδρίτη.
*
Πεσμένος από κάθε ποίημα.

ΣΑ 3 Οκτωβρίου
Από κάποιους είναι ανάγκη να απομακρύνεσαι αρκετά για να σε μιμηθούν ελεύθερα.
*
ΚΥ 4 Οκτωβρίου
Μισή ώρα για μια ψηφιακή έκδοση των Περί Αγάπης Κεφαλαίων του Μάξιμου του Ομολογητή.
Η νέα εποχή είναι εδώ.
*
Οι Μπενάκηδες έχουν απλωθεί ως ονόματα στους δρόμους της Κηφισιάς για να αφήσουν
στα σπίτια τους τους ασήμαντους που τους κληρονόμησαν.
*
Τελευταία στα όνειρά μου διασταυρώνομαι με κάποιον από τους πρόσφατους νεκρούς.
Συνήθως βαδίζουν ανάλαφρα και γεμάτοι συγκατάβαση. Μπαίνουν λίγο στον πρωινό καφέ
και καθώς το όνειρο γίνεται σιγά σιγά ράκη χάνονται.
*
Εγώ ψιλή στην τσέπη μου ποτές δεν αποτάζω
Μάρκος, ο άψιλος, όπως λέμε Διονύσιος Σολωμός
*
Στα απόνερα της απονομής βραβείων μετάφρασης, ο δεκάρικος του Ελληνοαμερικάνου
περί δεινοπαθούσης ελληνικής… Ο εκπρόσωπος της χώρας των σλανγκ…
Τα μπαμπινιώτικα τα μαρωνίτικα τα πετροκωστοπουλικά,
τα πασοκικά, τα ελύτικα. Η μόνη πρόοδος της ελληνικής είναι στη γλώσσα της καύλας.
Απομάκρυνση από το κτηνοτροφικό λεξιλόγιο.

ΔΕ 5 Οκτωβρίου
Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του Ηλία Λ. αποπατούν σε τάφο κι Βασιλάκης Χ.
με ντοκουμέντα πάει να ξαναπάρει τον άνθρωπο από τα μάρμαρα.
*
Η απογευματινή βροχή μου άφησε τα γόνατα βρεγμένα.
Η βροχή πριν απόλα είναι παιδική ψυχική διάθεση.
*
Τα βιβλία που στοιχειοθετώ με κάνουν αργό. Επιβάλλουν κατά κάποιο τρόπο
ένα είδος απόλαυσης της αργότητας που έχει η καλαθοπλεκτική ή κάποια άλλη
εργασία που γίνεται με τα χέρια. Ο εσωτερικός μονόλογος συντονίζεται αυτόματα.
*
Πως έλεγε ο Ρολάν Μπαρτ για τον έρωτα… δεν είναι αυτό που μου απαγορεύουν
είναι αυτό που μου αρνούνται. Η απαγόρευση ήταν βολική μεταφορά της επιθυμίας
στους άλλους. Τώρα χωρίς απαγόρευση είναι πολλοί στον τρόμο
του να διαχειριστούν τα θέλω τους. Ο Φόβος Μπροστά στην Ελευθερία του Φρομ.
*
Το ημερολόγιο είναι ιδανικός χώρος για να κατατεθούν διαυγάσεις.
Ξύσματα στην εφαπτομένη της συνειδησιακής ροής.
*
Όταν μου κάνουν κριτική στο πως ξέρω ότι ενοχλεί το τι.
*
Μερικοί σε πετάνε στρον ρόλο του πατέρα με απελπισία, ακόμη
και να τους ρίξεις μια κλωτσιά.
*
Το ενδιαφέρον είναι ότι σπάνια φτάνει στο γραπτό αυτό που η σκέψη
ενός ημερολογίου σε προδιαθέτει να γράψεις.

ΤΡ 6 Οκτωβρίου
Στο καλοκαίρι των θανάτων, τελευταίος ο εκδότης και φίλος μου Χρήστος Δάρρας.
Η μέρα που δεν ξέρουμε. Ούτε κι εκείνος ήξερε πως θα πέθαινε
δέκα χρόνια ακριβώς μετά τον Ηλία Λάγιο.
*
Ο γκατζετάκιας ο αγράμματος ελπίζει στη Γκουγκλ να τον μορφώσει. Τι το πίνεις αφού σε χαλάει;
*
Εμείς είμαστε μεταφραστές τέχνης…
*
Πλήρωσε ένα σεβαστό ποσό για να έχει πατέρα για να συγκρουστεί ο καημένος.
Πήρε τη σιωπή του και ησύχασε.
*
Σιγά σιγά, μη βιάζεστε, όλοι θα πάρουμε λιγότερο απόσο αξίζουμε σε αυτή τη χώρα.
*
Σηκώνεις τα Αφημένα Ήσυχα Στη Χλόη του Μανώλη Πρατικάκη.
Γωνία Έξη και μιας Τύψεων για τον Ουρανό και Φωτοδέντρου.
Πιάνεις τα πρωτότυπα για να το επιβεβαιώσεις. Ναι, και δυο σταγόνες Καρούζος…
Και τα ξαναφήνεις στη χλόη.

TE 7 Οκτωβριου
Ένας, ακούει το Ρέκβιεμ του Φωρέ περιφερόμενος ανάμεσα σε λευκά ριγμένα
στο πάτωμα σεντόνια και φωτεινά δωμάτια.
*
Η πλατφόρμα που γράφω αυτά τα κείμενα κρατάει ώρες και λεπτά των
αναθεωρήσεων. Οι δισταγμοί, επαναφορές, ο χρονισμός του εγχειρήματος.
*
Όταν πληκτρολογώ τη λέξη θάνατος πάντα λείπει το μεσαίο άλφα.
Το μικρό άλφα του Λακάν που την εγκυρότητά του επιβεβαιώνουμε από τη ζωή μας.
*
Αλίμονό σου αν δεν έχεις κύκλο φίλων εκτός λογοτεχνίας.

Παράθυρα Λογοτεχνίας για Νέους

Intellectum 10

[
Μενού