Σήμερα δεν είναι ημέρα οργής, είναι μέρα ανακούφισης. Έγινε επιτέλους η αποκάλυψη που όλοι ή σχεδόν όλοι περιμέναμε. Η γροθιά του Κασιδιάρη αποκάλυψε το πρόσωπο του φασισμού. Οι πρόγονοι μας τον βίωσαν στο πετσί τους, εμείς τον μελετήσαμε μέσα από τα βιβλία.
Σήμερα όμως τον είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια στο πλατώ της πρωινής εκπομπής. Κάποιοι σοκαρίστηκαν με το θέαμα, είπαν ότι αυτά τα πράγματα δεν μπορεί να γίνονται στις μέρες μας. Κάποιοι άλλοι πάλι δεν εξεπλάγησαν καθόλου.
Γιατί; Γιατί είναι κάτοικοι του κέντρου και συνακόλουθα άκρως εξοικειωμένοι ως καθημερινοί αυτόπτες μάρτυρες άσκησης ψυχολογικής και πρωτίστως σωματικής βίας εναντίον μεταναστών. Αυτοί οι άνθρωποι, εμείς, βλέπουμε καθημερινά την κάποτε ασφαλή γειτονιά μας να περιπολείται από τους λεγόμενους «άσβερκους» οι οποίοι με την πρώτη ευκαιρία κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Σήμερα είναι ημέρα ανακούφισης γιατί η βία, ο φασισμός και η τρομοκρατία μπήκε στο σπίτι κάθε Έλληνα μέσω της τηλεόρασης και τον έκανε να ξυπνήσει, να κατανοήσει ποιο είναι τελικά το διακύβευμα της εισαγωγής της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, ποιες είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι εκπρόσωποι της.
Είναι, συνεπώς, ένα καθαρό Νοκ Άουτ και μάλιστα στον πέμπτο μόλις γύρο.
Τώρα απλά πρέπει να το σφυρίξει και ο διαιτητής, δηλαδή ο ελληνικός λαός στις 17 Ιουνίου.
